صفحه اصلی

خدمات

خدمات

  • آزمون ها
  • سفارت ها
  • اپلای
  • انواع گیفت کارت
  • سایر سفارش ها

وبلاگ

پشتیبانی

جستجو

جستجوهای پرتکرار:
تافل آیلتس دولینگو
home تهران پیمنت left وبلاگ left اپلای و مهاجرت left عمومی اپلای left راهنمای رنکینگ‌‌ های دانشگاهی برای دانشجویان

راهنمای رنکینگ‌‌ های دانشگاهی برای دانشجویان

به‌روزرسانی: ۱۴۰۲/۱۲/۰۵

در این مقاله به رنکینگ بین‌المللی دانشگاهی مختلف و دلیل آن که چرا دانشجویان باید از هر یک از رنکینگ‌های جهانی دانشگاهی (World University Rankings)، رنکینگ‌های اعتبار دانشگاه (Reputation Ranking)، رنکینگ‌های رشته تحصیلی (subject rankings)، رنکینگ‌های دانشگاه‌های جدید (Young University Ranking) و رنکینگ‌های منطقه‌ای (regional rankings) استفاده کنند نگاهی می‌اندازیم.

رنکینگ‌های بین‌المللی دانشگاهی می‌توانند گیج‌کننده باشند. هیچ لیست قطعی از دانشگاه‌های برتر وجود ندارد؛ بنابراین در صورتی که به دنبال “بهترین دانشگاه” می‌گردید، تنها یک جواب پیدا نخواهید کرد. با این که رنکینگ‌های دانشگاهی ابزار مفیدی برای مقایسه دانشگاه‌ها با یکدیگر هستند، مرتبط و دقیق بودن نتایج آن‌ها به این بستگی دارد که شما واقعا به دنبال چه هستید. ممکن است به دنبال یافتن موسساتی در یک کشور خاص، بهترین دانشگاه‌ها برای یک مقطع و رشته به خصوص یا نوع خاصی از فضای تحصیلی باشید.

با وجود تعداد زیاد سیستم‌های رتبه‌دهی که هر یک تمرکز و هدف خاص خود را دارند، لیست بهترین دانشگاه‌ها ثابت نیست و تغییر می‌کند. با این حال، دانشجویان آینده‌نگر می‌توانند با فهمیدن تفاوت روش‌های رتبه‌بندی و لیست‌های نتایج، بهترین راهنما برای دانشگاه‌هایی که مناسب اولویت‌های آن‌ها هستند را انتخاب کنند.

رنکینگ‌ جهانی دانشگاهی (World University Rankings)

در تمامی رنکینگ‌های جهانی کنونی Times Higher Education، تمرکز بر روی مشخص کردن دانشگاه‌های پژوهش-محوری است که این دانش را به دانشجویان مقطع کارشناسی به بالا انتقال می‌دهند. هیچ دانشگاهی که کم‌تر از ۱۵۰ مقاله پژوهشی در سال منتشر کرده باشد یا مقطع کارشناسی نداشته باشد (برای مثال موسسات آموزشی غیر آکادمیک)، مناسب این نوع رنکینگ نیست.

برای مثال، رنکینگ سال ۲۰۱۸ بیش از ۱,۰۰۰ دانشگاه پیشرو در دنیا را که بر اساس وظایف کلیدی از جمله آموزش، پژوهش، انتقال دانش و چشم‌انداز جهانی سنجیده شده‌اند، نمایش می‌دهد. این فرآیند برای رتبه‌دهی دانشگاه‌ها هر ساله تکرار می‌شود.

برای دانشجویانی که به طور کلی علاقه‌مند هستند بدانند که چه دانشگاه‌هایی در سطح جهانی با یکدیگر در رقابتند، رنکینگ‌های جهانی دانشگاهی (World University Rankings) این بینش را فراهم می‌کنند. نتایج این نوع رنکینگ بر اساس ۱۳ شاخص از جمله پژوهش و بررسی‌های اعتبار آموزشی، نسبت پرسنل به دانشجویان و درصد دانشجویان خارجی یک دانشگاه محاسبه می‌شوند.

روش‌های حرفه‌ای برای تعیین رتبه، تمامی جنبه‌هایی که باعث موفقیت یک دانشگاه می‌شود را تحت پوشش قرار می‌دهند و رنکینگی می‌سازند که صرف نظر از نیازها یا علایق خاص شما، به طور کلی مفید و معتبر است.

رنکینگ‌ اعتبار جهانی (World Reputation Rankings)

به عنوان یک دانشجوی آینده‌نگر، مهم است بدانید که تجربه شما در دانشگاه‌های مختلف چگونه خواهد بود.

اما این نیز مهم است که بدانید سایرین درباره یک دانشگاه چه فکری می‌کنند؛ هم به خاطر این که این کار، شاخص خوبی برای کیفیت یک دانشگاه است و هم به خاطر این که اعتبار دانشگاهی که در آن شرکت می‌کنید، روی چشم انداز شما از آینده تاثیرگذار است.

رنکینگ‌های اعتبار جهانی (World Reputation Rankings) از اساتید و پژوهشگران با تجربه درخواست می‌کنند تا نظر خود را درباره آن بگویند که چه کسی در آموزش و پژوهش حوزه تخصصی آن‌ها به طور عالی عمل می‌کند. نتایج این رتبه‌بندی نه تنها اطلاعات و برداشت‌های گوناگونی را درباره اساتید دانشگاهی مشغول در یک حوزه منعکس می‌کند، بلکه نام قوی‌ترین دانشگاه‌ها را نیز در سطح بین‌المللی فاش می‌کند که این شاخص خوبی برای رتبه بندی موسساتی است که توسط اساتید و پژوهشگران، لایق دانسته شده‌اند.

رنکینگ

رنکینگ‌ دانشگاه‌های جدید (Young University Rankings)

دانشگاه‌های جدیدتر برای کسب اعتبار تقلا می‌کنند؛ ولی این دانشگاه‌ها با این که از نظر مقدار سابقه، سنت آموزشی و مشخصات عمومی عقب‌تر از دانشگاه‌های با سابقه هستند، اغلب این کمبود را با نوآوری، ارتباطات صنعتی و تمرکز بر آموزش خوب جبران می‌کنند.

رنکینگ دانشگاه‌های جدید (Young University Rankings)، برای رتبه بندی از روش یکسانی با رنکینگ‌های جهانی دانشگاهی استفاده می‌کند ولی به شاخص اعتبار دانشگاه، اهمیت کم‌تری می‌دهد.

مرور نتایج این نوع رنکینگ، دانشگاه‌های پیشرو در جهانی را مشخص می‌کند که جایگاه خوبی را در رنکینگ‌های بین‌المللی ندارند؛ ولی لیاقت به رسمیت شناخته شدن به خاطر پژوهش پیشگام و آموزش خاص خود را دارند.

بسیاری از این دانشگاه‌های جدید‌تر، راه‌های سنتی موسسات دانشگاهی معتبر‌تر در همان کشور را رها می‌کنند و دوره‌هایی یا روش‌های دیجیتال، کار‌آفرینانه و رو به جلویی را نسبت به آموزش در پیش می‌گیرند.

در همین راستا، موسسه Times Higher Education دو نوع رنکینگ به نام‌های “رنکینگ دوره طلایی” (Golden Age ranking) و رنکینگ‌های میلنیال، دوره‌ X و دوره Y” یا (Millennial, Gen X and Gen Y subset rankings) را بوجود آورده است.

رنکینگ Golden Age، دانشگاه‌های قدیمی‌تر از ۵۰ سال و جدیدتر از ۸۰ سال را رتبه‌ بندی کرده است و رنکینگ Millennial, Gen X and Gen Y subset rankings، در واقع سه رنکینگ فرعی است که دانشگاه‌های دوره X (دانشگاه‌هایی که بین سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۵ تاسیس شده‌اند)، دانشگاه‌های دوره Y (دانشگاه‌هایی که بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۹ تاسیس شده‌اند) و دانشگاه‌های Millennials (دانشگاه‌هایی که از سال ۲۰۰۰ تا به امروز تاسیس شده‌اند) را به طور جداگانه رتبه‌بندی می‌کند.

برای دانشجویانی که به دنبال تجربه خاص و جدیدی در دانشگاه می‌گردند، بررسی و مقایسه این گزینه‌ها ارزشمند است.

رنکینگ‌ رشته دانشگاهی (Subject rankings)

احتمالا متقاضیان در زمان بررسی گزینه‌های دانشگاهی، ایده‌ای کلی در مورد رشته تحصیلی مورد علاقه خود داشته باشند. بنابراین این روش خوبی است که لیست دانشگاه‌های انتخاب شده را بر اساس رشته‌ مورد علاقه خود محدود کنید.

برای انجام این کار، رنکینگ‌های گسترده بر اساس رشته دانشگاهی مناسب‌ترین انتخاب هستند؛ به خصوص برای دانشجویانی که هنوز نمی‌دانند دقیقا در چه مقطعی قصد تحصیل دارند.

موسسه Times Higher Education، رنکینگ رشته‌های دانشگاهی را به ۱۱ بخش کلی تقسیم کرده است:

  1. هنر و علوم انسانی
  2. علوم اجتماعی
  3. علوم زیستی
  4. علوم طبیعی (فیزیک، شیمی و ریاضی)
  5. مهندسی و تکنولوژی
  6. پزشکی بالینی و غیر بالینی و سلامت
  7. آموزش
  8. حقوق
  9. بازرگانی و اقتصاد
  10. روانشناسی
  11. علوم کامپیوتر

این رنکینگ‌ها از روش یکسانی با رنکینگ‌های جهانی دانشگاهی استفاده می‌کنند؛ ولی ۱۳ شاخص به طور متعادلی دقیق شده‌اند تا اولویت‌ها و زمینه‌های رشته‌های مختلف را نشان دهند. لیست هر رشته، بسیار با رنکینگ کلی ۱۰۰ دانشگاه برتر متفاوت است؛ بنابراین قطعا ارزش دارد که رنکینگ‌هایی با جزئیات بیش‌تر را بررسی کنید.

رنکینگ‌ منطقه‌ای(Regional rankings)

شما می‌توانید با استفاده از فیلتر، رنکینگ‌های جهانی دانشگاهی را برای کشور مورد علاقه خود مشاهده کنید؛ ولی برای این که نگاهی به تمامی دانشگاه‌های یک منطقه بیاندازید، بهترین راه آن است که رنکینگ‌های مخصوص نواحی مختلف دنیا از جمله رنکینگ دانشگاهی آسیا ( Asia University Ranking)، رنکینگ اقتصادهای نوپا (Emerging Economies Ranking)، رنکینگ اروپا (Europe Ranking)، رنکینگ دانشگاهی آمریکای لاتین (Latin America University Ranking)، رنکینگ آسیا و اقیانوسیه و رنکینگ جهان عرب (Arab World Ranking) را نیز بررسی کنید.

این رنکینگ‌ها از روش یکسانی با رنکینگ جهانی دانشگاهی استفاده می‌کنند و روی پژوهش و آموزش تاکید دارند؛ ولی برای بار دوم رتبه بندی شده‌اند تا اولویت‌های مناطق مختلف را انعکاس دهند.

همچنین موسسه Times Higher Education به روش خاص خود، رنکینگ دانشگاهی ژاپن (Japan University Rankings) را در مشارکت با موسسه آموزشی ژاپنی Benesse بوجود آورده است. همینطور رنکینگ‌های دانشگاه‌های ایالات متحده (US College Rankings) نیز به به همین شکل، با روش خاص خود و به همراه یک نظرسنجی دانشجویی بوجود آمده است.

رنکینگ آموزش اروپا (Europe Teaching Ranking)، رنکینگ جدید و پیشگامی است که با هدف بررسی اجمالی دانشگاه‌هایی در سراسر اروپا که بهترین فرصت‌های یادگیری و آموزش با کیفیت را فراهم می‌کنند، بوجود آمده است.

همچنین تعدادی رنکینگ غیر رسمی “دانشجویی” از جمله بهترین دانشگاه‌های کوچک، پذیرنده‌ترین دانشگاه‌ها از نظر دانشجویان خارجی، بهترین نسبت دانشجویان به اساتید (best student-staff ratio) و بهترین شهرهای دانشجویی (best university cities) در پایگاه اطلاعات رنکینگ‌های جهانی دانشگاهی وجود دارند.

رنکینگ‌های منطقه‌ای، مناطق کلیدی را برای دانشجویانی که قصد تحصیل در خارج از کشور را دارند یا به سادگی به دنبال بررسی گزینه‌های خود در خارج از کشور هستند، پررنگ می‌کند.

منبع: Times Higher Education

نیلوفر میثاقی هستم و علاقمند به دنیای محصول، محتوا و مارکتینگ.

ثبت نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*