صفحه اصلی

خدمات

خدمات

  • آزمون ها
  • سفارت ها
  • اپلای
  • انواع گیفت کارت
  • سایر سفارش ها

وبلاگ

پشتیبانی

جستجو

جستجوهای پرتکرار:
تافل آیلتس دولینگو
home تهران پیمنت left وبلاگ left اپلای و مهاجرت left عمومی اپلای left بیست چیزی که کاش وقتی دکترایم را آغاز کردم می‌دانستم

بیست چیزی که کاش وقتی دکترایم را آغاز کردم می‌دانستم

به‌روزرسانی: ۱۴۰۲/۱۲/۰۵

لوسی تیلور که به تازگی از دانشگاه آکسفورد در مقطع دکترا فارغ‌التحصیل شده است، نکاتی را که فکر می‌کند باید در ابتدای شروع مقطع دکترا می‌دانست با ما در میان می‌گذارد:

شروع مقطع PhD می‌تواند چالش بزرگی باشد. زمانی که یاد آن موقع می‌افتم آرزو می‌کنم که کاش مواردی را موقع آغاز این مقطع تحصیلی می‌دانستم. در این مقاله، لیستی از نکات مفیدی را از طریق دانشجویان دکترا و پژوهشگران فوق دکترای دپارتمان جانورشناسی دانشگاه آکسفورد جمع‌آوری کرده‌ام تا به فارغ‌التحصیلان آینده کمک کنم.

      1. سعی کنید برنامه روزانه‌ای داشته باشید که درس و زندگی در آن تعادل داشته باشند. بهتر است در طول دوره تحصیلی، به طور پیوسته اما متعادل درس بخوانید تا این که در یک مدت کوتاه، خیلی سخت کار کنید و تمام انرژی خود را از دست بدهید. مواظبت از خود، کلید موفقیت است.
      2. انتظاراتتان را با استاد راهنمای خود در میان بگذارید. هر فردی به روش خاصی کار می‌کند؛ پس اطمینان پیدا کنید که خواسته‌های خود را می‌دانید و در ابتدای دوره، این توقعات را با استاد راهنمای خود در میان بگذارید تا بتوانید بازدهی خوبی از همکاری با یکدیگر داشته باشید.
      3. برای مطالعه ادبیات پیشین زمینه تحقیق یا همان Literature Reviews وقت بگذارید. این بخش هم پیش و هم پس از جمع‌آوری و تهیه اطلاعات به شما کمک می‌کنند تا اهداف و محاسبات پژوهشی خود را به درستی توسعه دهید.
      4. در ابتدای دوره دکترا، اهدافتان را به دقت تعیین کنید. دستورالعمل دپارتمان را بخوانید و سپس اهداف یا سوالات پژوهشی مشخصی را بر اساس نیازمندی‌های پایان‌نامه خود تعیین کنید. اهداف می‌توانند بعد از مدتی تغییر کنند؛ اما یک برنامه مشخص، کمک می‌کند که با تمرکز پیش بروید.
      5. جمله “نیازی نیست این را بنویسم و در خاطرم خواهد ماند”، یکی از بزرگ‌ترین دروغ‌هایی است که می‌توانید به خودتان بگویید. هر کاری که انجام می‌دهید را یادداشت کنید؛ حتی اگر بعدا به کار نیاید. این یادداشت کردن، شامل جلسات، جزئیات روش‌ها، یادداشت‌های کد مانند و هر موردی است که در طول مسیر به آن بر می‌خورید.
      6. محیطی که در آن درس می‌خوانید را مرتب و منظم نگاه دارید. به خصوص از همان اول از برچسب برای شناسایی منابع درسی خود استفاده کنید تا بعدا زمان شما صرف پیدا کردن منابع درسی نشود.
      7. هیچ‌وقت برای شروع نوشتن پایان‌نامه زود نیست. هر چه زودتر نوشتن را شروع کنید و در هر مرحله، نتیجه کار خود را به استاد خود نشان دهید. حتی اگر از این نوشته‌ها برای پایان‌نامه استفاده نکنید، این تمرین خوبی است و به ایده‌های شما نظام و ساختار می‌دهد.
      8. پایان‌نامه خود را با روش هدف گذاری SMART به اهدافی کوچکتر تقسیم کنید که هر هدف باید دقیق و مشخص، قابل اندازه گیری، قابل دستیابی، در راستای هدف کلی و دارای زمان‌بندی باشد. اگر هدفی که برای خود تعیین می‌کنید مثلا نوشتن پاراگراف اول نتیجه‌گیری باشد، احتمال این که آن را به پایان برسانید بیش‌تر است تا زمانی که هدف خود را نوشتن کل فصل ۱ قرار دهید. تعداد زیادی از کارهای بسیار کوچک هستند که یک تز کامل را می‌سازند.
  1. دکترا
      1. مهم نیست هر بار چقدر برای پایان‌نامه خود وقت ‌می‌گذارید؛ بعد از این که آن را به استاد خود نشان دهید نیاز به اصلاح خواهد داشت و باید چندین بار پیش از اتمام، نسخه نهایی پایان‌نامه را اصلاح کنید. دقت کنید پیش از آن که دیر شود پایان‌نامه خود را چندین بار با استاد راهنما تصحیح کنید تا نهایی شود.
      2. با استاد راهنمای خود صادق باشید. اگر چیزی را نمی‌فهمید به او بگویید. اگر آزمایشی را خراب کرده‌اید یا اگر در مورد چیزی فراموش کرده‌ است به شما بازخورد بدهد به او بگویید. هرچقدر با استاد راهنمای خود صادق‌تر باشید، روابط کاری بهتری با او پیدا می‌کنید. این که به استاد راهنمای خود کمک کنید به شما کمک کند کلید موفقیت شماست.
      3. از کارهای خود، نسخه پشتیبان (Backup) تهیه کنید. با ذخیره هفتگی کارهای خود می‌توانید از بسیاری از اتفاقات ناخوشایند جلوگیری کنید.
      4. روابط اجتماعی خود را با هم‌گروهی‌های آزمایشگاه و سایر دانشجویان حفظ کنید. این کار به شما کمک می‌کند بتوانید درباره تجربیات PhD با سایر دانشجویان صحبت کنید، از دیگران توصیه و کمک بگیرید، تحقیقات خود را بهتر کنید و دوست پیدا کنید.
      5. در سمینارها و جلسات دانشگاهی دپارتمان خود، حتی وقتی در رابطه با زمینه پژوهشی شما نیستند، شرکت کنید. چیزی که می‌آموزید ممکن است منجر به تغییر جهت تحقیقات و حرفه شما شود. همچنین شرکت مرتب در این گونه جلسات مورد توجه دیگران قرار خواهد گرفت.
      6. تحقیقات خود را در جلسات دانشگاهی، کنفرانس‌ها و هر جایی که می‌توانید ارائه دهید. پرزنت کردن می‌تواند ترسناک باشد، ولی با تمرین آسان‌تر می‌شود و راهی بسیار خوب برای ایجاد روابط مفید و گرفتن بازخورد تحقیقات شماست.
      7. برای انتشار پژوهش‌هایتان اقدام کنید. ممکن است از یک مقاله استقبال نشود، ولی نوشتن چند مقاله‌ و سابمیت کردن آن‌ها در ژورنال‌ها روش فوق‌العاده‌ای برای یادگیری مهارت‌های جدید و اضافه کردن آن‌ها به CV شماست.
      8. زندگی خارج از درس هم داشته باشید. با این که هم‌گروهی‌های آزمایشگاه شما مانند خانواده کاری شما هستند، این که راه فراری از درس و کار داشته باشید برای سلامت روان شما مفید است. این راه فرار می‌تواند ورزش، انجمن‌های مختلف، سرگرمی، تعطیلات یا وقت گذرانی با دوستان باشد.

نیلوفر میثاقی هستم و علاقمند به دنیای محصول، محتوا و مارکتینگ.

ثبت نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*