بهروزرسانی: ۱۴۰۳/۰۳/۲۶
کلمه سوئیفت (SWIFT)، مخفف عبارت «جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی» (Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication) است. سوئیفت شبکهای امن و استاندارد برای تبادل پیامهای مربوط به تراکنشهای مالی بین موسسات بانکی در سراسر جهان است. این شبکه، امکان انتقال وجه بین حسابهای بانکی در دو کشور مختلف را به طور امن، سریع و کارآمد فراهم میکند. در این مقاله بهطور مختصر شبکه سوئیفت و چگونگی کارکرد آن میپردازیم.
بانکها در سراسر دنیا به یک روش مستمر و جهانی نیاز داشتند تا پول را از کشوری به کشور دیگر منتقل کنند و شبکه سوئیفت پاسخی برای این نیاز بود.
سوئیفت با هدف بهوجود آوردن فرایندها و استانداردهای مشترک برای تراکنشهای مالی در سال ۱۹۷۳ در بروکسل بلژیک پایهگذاری شد. این موسسه شبکهای امن ایجاد کرده که به بیش از ۱۰ هزار موسسه مالی در ۲۱۲ کشور مختلف اجازه میدهد اطلاعات تراکنشهای مالی یکدیگر را ارسال و دریافت کنند. پیش از آن که شبکه سوئیفت شروع به کار کند، بانکها و موسسات برای انتقال پول به سیستمی به نام تلکس (TELEX) متکی بودند. سیستم تلکس برای زمانهای که تکنولوژی به سرعت در حال پیشرفت بود، کند به شمار میآمد و امنیت لازم را نداشت.
حواله ارزی سوئیفت غالبا برای پرداختهای بینالمللی یعنی انتقال پول بین حساب بانکی کشورهای مختلف بهکار میرود. اکثر اعضای سیستم سوئیفت، بانکها هستند؛ ولی بسیاری کسبوکارهای دیگر هم از این سیستم استفاده میکنند که عبارتند از:
شبکه سوئیفت را میتوان به مسافرت از یک فرودگاه به فرودگاه دیگر تشبیه کرد. همیشه امکان پرواز مستقیم به مقصد وجود ندارد و این بدین معنی است که شما باید از طریق پروازهای جداگانه و مرتبط به یکدیگر از یک شهر به دیگری سفر کنید. اساسا سوئیفت با همین شیوه کار میکند. پول شما از یک کشور به کشور دیگری منتقل میشود، اما این کار اغلب با مشارکت بانکهای واسطه/مکاتبهکننده صورت میگیرد.
در واقع شبکه سوئیفت، به جای انتقال خود وجوه، دستورهای پرداخت را با استفاده از کدهای سوئیفت به حسابهای موسسات ارسال میکند. سوئیفت در همین راستا و برای ایجاد یک قالب استاندارد و یکدست بین کشورهای مختلف دو کد مهم را بهوجود آورد: IBAN و BIC.
کد IBAN یا «شماره حساب بانکی بینالمللی» که یک کد منحصر به فرد برای هر حساب بانکی در یک کشور خاص است و BIC که به عنوان «کد سوئیفت» نیز شناخته میشود، یک شناسه منحصربهفرد برای هر موسسه مالی در سراسر جهان است.
سوئیفت، مالکیت و اداره سیستم BIC را بر عهده دارد، به این معنا که میتواند به سرعت یک بانک را شناسایی کند و با امنیت، پرداخت را به آن ارسال کند.
تا زمانیکه بانک شما عضوی از سوئیفت است، شما هم میتوانید از شبکه سوئیفت استفاده کنید و بانک یک دستور پرداخت را با امنیت مکاتبه کند و پول شما را از جایی به جای دیگر انتقال دهد.
ابتدا باید روش حواله را مشخص کرد:
سپس با تکمیل فرم حواله و پرداخت کارمزد، دستور حواله به سیستم سوئیفت ارسال میشود.
به عنوان صاحب حساب، بهتر است به این نکات توجه کنید:
کارمزد حواله سوئیفت به عوامل مختلفی از جمله بانکهای درگیر(حساب واریز و حساب برداشت) و تعداد آنها، نوع ارزی که مبادله میشود و مبلغ تراکنش و سرعت انجام آن بستگی دارد.
ارسال پول از طریق سوئیفت، به خصوص برای مقادیر پایینتر میتواند بسیار پرهزینه تمام شود. همانگونه که پیشتر اشاره شد، اگر تراکنش سوئیفت شما نیاز به بانکهای واسطه داشته باشد، هریک از آنها کارمزد مخصوص به خود را دریافت میکنند. گرچه اکثر بانکها به شما این امکان را میدهند که انتخاب کنید که گیرنده و دریافتکننده پول یا هردو هزینههای اضافه شده را بپردازند، با این حال همچنان هزینهها ممکن است زیاد شوند.
علاوه بر اینها، اگر نیاز دارید پول خود را به واحد پول دیگری تبدیل کنید، بانکها حق دارند علاوه بر به قیمتی که به شما پیشنهاد دادهاند، هزینهای را به عنوان سود اضافه کنند.
سوئیفت تنها یکی از موسسات و سیستمهایی است که بانکداری مدرن را تغییر داده است. در سالهای اخیر برای پرداختهای ارزی راهحلهای بسیاری ایجاده شده است و هرکدام با توجه به شرایط و نیاز کاربر به طریق خود موثر هستند.